Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013
παιδικη αθωωτητα
η αυθεντικοτητα του παιδιου..παρηγορο που κανει την εμφανιση του κ διεκδικει ξεχασμενες γευσεις, εικονες , προτυπα ουσιαστικοτερα κ ανεπιτηδευτα...ολοι ζουμε εναν ατελειωτο δισταγμο που απολιθωνει...ξεχαστηκε κι εκεινο το ωραιο... φτου ξελευθερια..
πρέπει να δίνω λογαριασμό;
καποιος στο facebook
Μήπως αυτά που διαβάσαμε μικροί είναι και αυτά που θέλουμε να ζήσουμε;
Μήπως αυτό που μας άγγιξε μικρούς σαν πρότυπο ομορφιάς είναι αυτό που θα μας ελκύει μια ζωή;
Μήπως δηλαδή την ζωή μας και τις επιλογές μας τις καθορίζουν τα πρώτα ακούσματα οι πρώτες εικόνες οι πρώτες γεύσεις;
Μήπως αυτά τα πρότυπα που πήραμε μικροί αυτά μιμούμαστε συνειδητά ή ασυνείδητα;
Τι τυχεροί είμαστε όλοι που μικροί διαβάζαμε στον ελεύθερο χρόνο μας; Κόμη Μοντεχρίστο. Μπαλζάκ χμ λιγο, και πολύ πολύ Καραγάτση; Να ψάχνεις μια ζωή για τη Βούλα και να ζεις στον Περαιά σαν τον Γιούγκερμαν; Περίεργη η ζωή ε; Στάδια; Αλλαγές. Και όλα αυτά χάρις στην αντίληψη της ουσίας του έρωτα. Ετσι μπορείς να ζήσεις πολλές ζωές μέσα σε μια. Δεν ξέρω τι σημαίνει το πλήρης ημερών δεν το κατάλαβα ποτέ. Ούτε θεωρώ ζωή την ευθεία γραμμή. Απλά αν κατάλαβα κάτι μες την ζωή μπορείς να ζήσεις πολλές ζωές. Πολλούς ρόλους Πολλές αλλαγές. Ε αυτό ναι. Για αυτο με αρέσουν οι ανατρεπτικοί τύποι. τα ανατρεπτικά βιογραφικα. Δηλαδή το να ξέρω στα 25 μου πως θα είμαι στα 50 μου δεν το λες ζωή. Εγώ το λεω θάνατο. Περιπέτεια η ζωή. Ταξίδι και είναι ωραίες οι ανατροπές και οι αλλαγές. αλλως τι νόημα θάχε. εμ έτσι εξηγείται η απέχθεια που έχω στον μικροαστισμό και στα δόγματα.
Όχι οι επιλογές δικές μου και οι επιπτώσεις δικές μου. Και κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ; γιατί πρέπει να δίνω λογαριασμό;
Μήπως αυτά που διαβάσαμε μικροί είναι και αυτά που θέλουμε να ζήσουμε;
Μήπως αυτό που μας άγγιξε μικρούς σαν πρότυπο ομορφιάς είναι αυτό που θα μας ελκύει μια ζωή;
Μήπως δηλαδή την ζωή μας και τις επιλογές μας τις καθορίζουν τα πρώτα ακούσματα οι πρώτες εικόνες οι πρώτες γεύσεις;
Μήπως αυτά τα πρότυπα που πήραμε μικροί αυτά μιμούμαστε συνειδητά ή ασυνείδητα;
Τι τυχεροί είμαστε όλοι που μικροί διαβάζαμε στον ελεύθερο χρόνο μας; Κόμη Μοντεχρίστο. Μπαλζάκ χμ λιγο, και πολύ πολύ Καραγάτση; Να ψάχνεις μια ζωή για τη Βούλα και να ζεις στον Περαιά σαν τον Γιούγκερμαν; Περίεργη η ζωή ε; Στάδια; Αλλαγές. Και όλα αυτά χάρις στην αντίληψη της ουσίας του έρωτα. Ετσι μπορείς να ζήσεις πολλές ζωές μέσα σε μια. Δεν ξέρω τι σημαίνει το πλήρης ημερών δεν το κατάλαβα ποτέ. Ούτε θεωρώ ζωή την ευθεία γραμμή. Απλά αν κατάλαβα κάτι μες την ζωή μπορείς να ζήσεις πολλές ζωές. Πολλούς ρόλους Πολλές αλλαγές. Ε αυτό ναι. Για αυτο με αρέσουν οι ανατρεπτικοί τύποι. τα ανατρεπτικά βιογραφικα. Δηλαδή το να ξέρω στα 25 μου πως θα είμαι στα 50 μου δεν το λες ζωή. Εγώ το λεω θάνατο. Περιπέτεια η ζωή. Ταξίδι και είναι ωραίες οι ανατροπές και οι αλλαγές. αλλως τι νόημα θάχε. εμ έτσι εξηγείται η απέχθεια που έχω στον μικροαστισμό και στα δόγματα.
Όχι οι επιλογές δικές μου και οι επιπτώσεις δικές μου. Και κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ; γιατί πρέπει να δίνω λογαριασμό;
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012
plousioi kai antrwpia
Οι πλουσιοι δεν σκεφτονται τον κοσμο που πεινα !
γιατι αυτοι καλλιστα δεν ξερουν τι εστι φτωχια ,εχουν ολα τα καλα και δεν σου δινουν ουτε νερο ..
Ενας φτωχος ανθρωπος ομως που δεν εχει ολα τα καλουδια τα δικα τους θα σου δωσει τη ζακετα του να ζεσταθεις και ας την στερηθει νερο να ξεδιψασεις και ας εχει μια τελευταια γουλια στο μπουκαλι του, αλλα και μια ζεστη αγκαλια χωρις να σκεφτει αν εισαι βρωμικος και βρωμας αν εισαι αστεγος αν εισαι ζητιανος αν ζεις και ειναι σπιτι σου μια παραγκα που το χειμωνα ξεπαγιαζεις γιατι ο φτωχος σε βλεπει σαν ανθρωπο οπως και ειναι και αυτος ο πλουσιος οχι γιατι δεν εισαι ισαξιος και εισαι αναξιος να το πλησιασεις !!! θα συχαθει αν τον ακουμπησεις και θα ντραπει αν τον πλησιασεις !!
Μην ξεχνανε ομως οι πλουσιοι οτι ολους ενας θεος μας εκανε και ολοι ειμαστε ανθρωποι ο καθε ανθρωπος εχει αξια ακομη και ο ρακοσυλλεκτης και αστεγος και ο καθενας απο αυτους !!
γιατι αυτοι καλλιστα δεν ξερουν τι εστι φτωχια ,εχουν ολα τα καλα και δεν σου δινουν ουτε νερο ..
Ενας φτωχος ανθρωπος ομως που δεν εχει ολα τα καλουδια τα δικα τους θα σου δωσει τη ζακετα του να ζεσταθεις και ας την στερηθει νερο να ξεδιψασεις και ας εχει μια τελευταια γουλια στο μπουκαλι του, αλλα και μια ζεστη αγκαλια χωρις να σκεφτει αν εισαι βρωμικος και βρωμας αν εισαι αστεγος αν εισαι ζητιανος αν ζεις και ειναι σπιτι σου μια παραγκα που το χειμωνα ξεπαγιαζεις γιατι ο φτωχος σε βλεπει σαν ανθρωπο οπως και ειναι και αυτος ο πλουσιος οχι γιατι δεν εισαι ισαξιος και εισαι αναξιος να το πλησιασεις !!! θα συχαθει αν τον ακουμπησεις και θα ντραπει αν τον πλησιασεις !!
Μην ξεχνανε ομως οι πλουσιοι οτι ολους ενας θεος μας εκανε και ολοι ειμαστε ανθρωποι ο καθε ανθρωπος εχει αξια ακομη και ο ρακοσυλλεκτης και αστεγος και ο καθενας απο αυτους !!
άνθρωποι δυσκολιες στον ερωτα
Από όλα τα είδη στον πλανήτη, μόνο οι άνθρωποι και οι κάλτσες δυσκολεύονται να βρουν το άλλο τους μισό....
καπιταλισμός σκεψεις
Η φθήνεια τρώει τον παρά. Το ακριβό είναι φθηνό.
Αυτό που μου άρεσε ανέκαθεν στον καπιταλισμό ήταν οι πολλές επιλογές που είναι και ελευθερία δράσης. Π.χ θέλω να αγορασω ενα αδιάβροχο ποδηλάτη. Κυμαίνονται από 1 ευρώ μεχρι 200. Εμ τώρα όποιο και να πάρω αυτό των 200 θάθελα. Δηλαδή αν το καλοσκεφθείς η γκάμα σου δείχνει πάντα και το ανωτερο. Σου δίνει ένα κίνητρο βρε παιδί μου και καλλιεργεί και ένα αίσθημα ανικανοποιητου.
Τώρα θα μου πεις 200 ευρώ για ένα αδιαβροχο; Extravaganza; Αν σκεφθείς πόσα πάνε σε βλακείες πχ. ασφάλειες αυτοκινήτου, λάστιχα, βενζίνες φθηνό είναι.
Από την άλλη βέβαια τι παγίδα και αυτή; Οτι και να πάρεις αισθάνεσαι μειονεκτικά. Και το ωραίο είναι οτι όσο πιο ακριβό είναι κάτι τόσο πιο φθηνό είναι αφού έχει μεταπωλητική αξία.
Εκει έγκειται μια άλλη πονηριά του καπιταλισμού. Αν για παράδειγμα πάρεις ενα πανακριβο ρολόι τόχεις για μια ζωή και έχει και συλλεκτικη αξία. Συνολικα τα ίδια λεφτά έδωσες με το αν άλλαζες συνεχεια φθηνα ρολόγια. Χμ τελικα ο καπιταλισμός ευνοει τον έχοντα. Κυριολεκτικά δεν χάνει ποτε.
Τεσπα πιστός στη λογική η όλα ή τίποτα δεν θα πάρω αδιάβροχο.
Αυτοπειθαρχία. Εγκράτεια. Καρτερία. (Θλίψη)
καποιος στο φασεμπουκ
Αυτό που μου άρεσε ανέκαθεν στον καπιταλισμό ήταν οι πολλές επιλογές που είναι και ελευθερία δράσης. Π.χ θέλω να αγορασω ενα αδιάβροχο ποδηλάτη. Κυμαίνονται από 1 ευρώ μεχρι 200. Εμ τώρα όποιο και να πάρω αυτό των 200 θάθελα. Δηλαδή αν το καλοσκεφθείς η γκάμα σου δείχνει πάντα και το ανωτερο. Σου δίνει ένα κίνητρο βρε παιδί μου και καλλιεργεί και ένα αίσθημα ανικανοποιητου.
Τώρα θα μου πεις 200 ευρώ για ένα αδιαβροχο; Extravaganza; Αν σκεφθείς πόσα πάνε σε βλακείες πχ. ασφάλειες αυτοκινήτου, λάστιχα, βενζίνες φθηνό είναι.
Από την άλλη βέβαια τι παγίδα και αυτή; Οτι και να πάρεις αισθάνεσαι μειονεκτικά. Και το ωραίο είναι οτι όσο πιο ακριβό είναι κάτι τόσο πιο φθηνό είναι αφού έχει μεταπωλητική αξία.
Εκει έγκειται μια άλλη πονηριά του καπιταλισμού. Αν για παράδειγμα πάρεις ενα πανακριβο ρολόι τόχεις για μια ζωή και έχει και συλλεκτικη αξία. Συνολικα τα ίδια λεφτά έδωσες με το αν άλλαζες συνεχεια φθηνα ρολόγια. Χμ τελικα ο καπιταλισμός ευνοει τον έχοντα. Κυριολεκτικά δεν χάνει ποτε.
Τεσπα πιστός στη λογική η όλα ή τίποτα δεν θα πάρω αδιάβροχο.
Αυτοπειθαρχία. Εγκράτεια. Καρτερία. (Θλίψη)
καποιος στο φασεμπουκ
οικονομική κρίση και στριπτιτζουδες
Το μόνο καλο με την ελληνική οικονομική κρίση είναι ότι στο τέλος θα καταλήξουνε οι Ελληνίδες στριπτιτζουδες στην Ουκρανία και θα τους πάρουν τους ουκρανους αντρες ενω πριν συναιβαινε το αντιθετο.
κυκλοφορει στο φασεμπουκ και στο τγιτερ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)